Stado Ogierów Sieraków – jednostka hodowli koni, mieszcząca się w Sierakowie, grupująca ogiery rozrodowe różnych ras, głównie gorącokrwistych. Jest to najstarsze stado ogierów na terenach Polski.
W latach 20. XIX wieku władze pruskie podjęły decyzję o założeniu Poznańskiej Stadniny Krajowej i Stada Ogierów (niem. Posensches Land – Gestüt) na terenie Wielkiego Księstwa Poznańskiego. W roku 1829 sprowadzono do jednostki pierwsze ogiery z niemieckich stadnin i stad ogierów; rok ten uważa się za datę założenia Stada. Pierwszym kierownikiem został major von der Brinken. Konie umieszczono w dostosowanych stajniach pochodzących z XVI i XVII wieku mieszczących 120 koni. Wkrótce do jednostki sprowadzono także klacze, jednak działalność stadninową zlikwidowano w roku 1855. Stado ogierów tymczasem rozwijało się pomyślnie, a zapotrzebowanie na sierakowskie ogiery rosło.
Przed I wojną światową w Stadzie znajdowało się 213 ogierów. Wojna nie zakłóciła w większym stopniu funkcjonowania jednostki, jednak pod jej koniec zrabowano 130 koni, pośród których znalazły się te najwartościowsze. W roku 1919 Stado przeszło pod zarząd pierwszego mianowanego przez władze polskie dyrektora: hrabiego Stefana Sumińskiego. Głównym jego zadaniem było odbudowanie pogłowia Stada. W roku 1924 stado liczyło już 185 ogierów.
Sytuacja polityczna przed wybuchem II wojny światowej spowodowała ewakuację Stada na wschód. Konie przeniesiono bez większych strat do Stada Ogierów w Białce, skąd powróciła po wojnie do Sierakowa jedynie niewielka ich część. Podczas wojny stado znajdowało się pod administracją wojskową, a jego pogłowie uzupełniano ogierami niemieckimi. Pod koniec wojny stado z trudem zachowano, dzięki staraniom wielu zaangażowanych osób.
Konie powróciły do Sierakowa w sierpniu roku 1946. Pierwszym powojennym dyrektorem był inżynier Stanisław Hay. Duży wpływ na odbudowę pogłowia miało powołanie Związku Hodowców Koni. Stan ogierów po II wojnie wynosił 185 sztuk.
W roku 1977, na skutek wprowadzenia wcześniej nowego podziału administracyjnego kraju, nastąpiła radykalna zmiana terenów obsługiwanych przez stado na zachodnią część woj. poznańskiego, woj. leszczyńskie, część woj. wrocławskiego i woj. zielonogórskie.
Do 1993 funkcjonowało jako Państwowe Gospodarstwo Rolne pod nazwą Państwowe Stado Ogierów Sieraków Wielkopolski. W 1993 roku Stado zostało przyjęte do Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa i przyjęło nazwę Stado Ogierów Sieraków. Od 1994 działało jako Stado Ogierów Skarbu Państwa Sieraków, a w 1997 roku powołano spółkę pn. Stado Ogierów w Sierakowie Wielkopolskim Sp. z o.o.. W 2003 roku do Spółki Sieraków dołączono Stada Ogierów w Gnieźnie, Książu, Białym Borze i Łobzie. Obecnie do Spółki należą trzy Stada Ogierów: Sieraków, Gniezno i Książ.
Niestety, ze względu na sytuację epidemiczną, niemożliwe było zwiedzenie stadniny, nad czym bardzo ubolewaliśmy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz