Wzorcowy przykład średniowiecznego kościoła położonego na skraju wzgórza opadającego ku dolinie Dramy. Kościół konsekrowano na początku XV wieku. Na przełomie XVI i XVII wieku należał do protestantów. Kościół jest obiektem późnogotyckim, orientowany, murowany, jednonawowy, nakryty dachem dwuspadowym krytym dachówką. We wnętrzu zachowało się kilka obrazów i rzeźb z XVII i XVIII wieku.
W kościele za ołtarzem głównym znajduje się wmurowany w ścianę prezbiterium renesansowy, wykonany z piaskowca nagrobek dwojga dzieci z rodziny Sedlnickich: Jana i Małgorzaty zmarłych w drugiej połowie XVI wieku, z czeskimi inskrypcjami. Na wieży kościoła zachował się gotycki dzwon z końca XV wieku. Do drugiej wojny światowej na wieży znajdował się jeszcze drugi dzwon, również gotycki i również z tego samego okresu.
W połowie XIX wieku w kościele zamontowano organy, które następnie pod koniec XX wieku przeszły generalny remont.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz