Świątynia została wzniesiona na początku drugiej połowy XIX wieku. Swoją architekturą reprezentowała styl neogotycki. Świątynia od samego początku służyła społeczności protestanckiej, dopiero po zakończeniu drugiej wojny światowej kościół przejęli katolicy.
Wyposażenie świątyni ewangelickiej w niewyjaśnionych okolicznościach zostało wyniesione. Najprawdopodobniej zabytki świątyni chciano ochronić przed zbliżającą się Armią Czerwoną. Obecnie przedmioty te można oglądać w Markischer Museum w Berlinie.
Repatrianci z Buczacza umieścili w kościele obraz Drogi Krzyżowej oraz krzyż znajdujący się nad amboną. W połowie XX wieku miejscowy rzemieślnik Józef Szełepko wyrzeźbił ołtarz główny i boczne. Obrazy, znajdujące się w świątyni, zostały namalowane przez panią Kozłowską.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz